Wat verlang ik vanaf nu toch steeds weer naar het licht en de warmte van de zon. Het lengen van de dagen kan me niet snel genoeg gaan. Dit natuurritme is onaanraakbaar. Een heerlijk perspectief.

Door de stromende regen naar huis fietsend stuit ik op een verbodsbord. Voor de straat waar ik altijd doorheen rijd. Wegens wegwerkzaamheden. Een legitieme reden,die me op dat moment behoorlijk stoort. Alweer een VERPLICHTING. Waarom hecht dat woord zich in mijn hoofd?

Wandelend door het leven. Ontmoeting aan de Theems met een verrassende wending.

“Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan” —over mijn droom-oom—het Boekenparadijs—een petticoat—bij de les blijven en tegelijkertijd alles maar dan ook alles wat er in me opkomt opschrijven… en dat is mijn verhaal voor de Verhalenbundel Van Schrijfatelier Wagnerplein in Tilburg

Hoe een groene Dordtse voordeur uit de Gouden Eeuw met wat verbeelding aan de naam Festina Lente is gekomen.

Nieuwe gedachten komen er maar soms…als ik uit die andere bron drink…waar de tijd even stilstaat…

De magie van schrijven lag verborgen in de eerste drie jaar van mijn lagere school. Wat ging ík toch graag naar school.
En ook nu nog is de magie aanwezig…ik schrijf en vertel er graag over…

Wat te doen bij tegenslag? Ga op berenjacht! We kunnen er niet bovenover…We kunnen er niet onderdoor…oh nee…we moeten er dwars door heen.

Wonderlijk#Helemaal los gaan#fouten bestaan niet#schrijven wat jou past#passie#en daar is je verhaal#je venster op de wereld#

Donderdag: gedonder, Donar, doem. Wonderdag: wonderlijk, verwonderen, wonderbaar, zin in.

Woensdag klinkt zwaar. Is donker. Wensdag klinkt hoopvol. Geeft kleur

Inspiratie…van inspiratie word ik blij. Altijd op zoek en dan is hij daar: Hocus Pocus zei de krokus…hier ben ik.