Doorpakken is niet echt mijn ding!

Langzaam Haasten des te meer, maar dat is een slechte match met een dag van 24 uur.

Zoiets als van Londen via Groningen naar Tilburg reizen. En dan met de stoptrein!!

–het is 11 uur–ik ga schrijven. Neem een kopje thee en reageer even op Facebook berichten–11.30 uur–de wasmachine zal zo wel klaar zijn, nog 9 minuten–o dan kan ik de lege container wel even van de straat halen, een wandeling van 5 minuten– jeetje wat zijn die bloemen naast de garagedeur dor. Kom, even weghalen–leuk, kunnen nieuwe bloemen in voor de herfst. Plantjes kopen? Of zaadjes? Nee Miek, Eerst naar binnen, handen wassen, was ophangen en in de droger doen–12 uur–moet nog reinigingsmiddel kopen voor de koffiemachine. Hé wat zijn dit voor tabletten? nog nooit gebruikt. Gebruiksaanwijzing lezen. Vind er niets over. Oh hier toch wel maar heeft eigenlijk geen haast–12.15 uur–ik ga nu schrijven. De droger draait twee uur en dan ga ik nooit de deur uit, dus dankjewel droger, nu kan ik schrijven–12.30 uur–tot hier is mijn schrijven klaar! En, wat heb je ervan geleerd meneer Cactus?

Meneer Cactus is een leuk personage uit een tv-kinderprogramma van vroeger. Hij leerde altijd iets van iets en dat is precies wat ik ook wil. Leren is ontwikkelen en is zin geven aan je leven. En dat kan dus door op deze manier te werken toch tot stand komen. Schrijven via een omweg. Ik vraag me af of ik nu in deze ruim 1/1/2 uur onzinnige dingen heb gedaan? Zo voelt het tenminste wel. Ik had het veel effectiever en sneller kunnen doen. Meer uit mijn dag kunnen halen als ik met de “sneltrein” was gegaan.

Maar ik ben vreemd genoeg òòk heel tevreden over waar die omweg via al die dingen die er niet toe doen, toe geleid hebben. Ik heb al die dingen gedaan. En geschreven.

Ik denk, dat het heel herkenbaar is voor je. Je neemt je voor iets te doen wat je leuk en/of zinvol vindt, maar er is niet veel wat druk op je uitoefent. Bijvoorbeeld op een druilerige zondag zonder afspraken. Wat ga je doen? En wat heb je aan het eind van de dag tenslotte gedaan? En voelde je je tevreden?

Onderaan dit schrijven kun je reageren als ik je inspireerde. Ik hoor heel graag van je, hoe zo’n dag er bij jou uit ziet! Herken je jezelf? Het inspireert mij ook weer. En zo zijn we even in verbinding met elkaar. Met wie we wezenlijk zijn. Dat is een van de waarden van vertragen.