Vanmorgen ben ik extra vroeg op, omdat ze al om 07.00 uur komen werken aan onze patio. Ik ga onze container aan de straat zetten. Dan lekker rustig ontbijten. Met een warm kopje thee. En opeens om 08.08 uur . Vreemd. Alles is ineens anders. Geen electriciteit! Nergens! Eerst weten we niet wat er aan de hand is. Alle knoppen in de meterkast staan goed en er is geen brand. Al snel een telefoontje uit Goirle. Zelfde euvel om 08.08 uur. Soort van opluchting. En we horen zijn naam: “Ik ben uw Stroomstoring .Ik weet nog niet voor hoe lang ik u ga amuseren, maar niets is vanaf nu meer hetzelfde”.

Alles wat ik van plan ben gooit Stroomstoring in de war. Mijn raderen beginnen meteen te draaien. Wat deden wij vroeger toen er nog weinig stroom was in huis. De mannen willen graag om 09.00 uur hun koffie bv. Vroeger stond er dan koffie eindeloos te pruttelen op het op hout gestookte fornuis. Aha, één geluk voor mij: ik heb nog zo’n gasfornuis wat momenteel snel uit de mode raakt. En kaarsjes en lucifers liggen standaard in onze meterkast, te wachten op ……nu bijvoorbeeld. En ik herinner me een Italiaans koffiepotje, wat we nog moeten hebben. Voor het geval dat…..nu dus. Tot mijn verbazing weet ik meteen waar het zich bevindt. Wat een heerlijk toeval. Lange termijngeheugen is vandaag nog goed. Ineens is vreemd niet meer zo vreemd. Hup, aan de slag. Eerst slappe koffie gezet, zodat het muffe luchtje uit het potje verdwijnt.En na iets meer tijd dan onze volautomatische bonen malende koffiemachine nodig heeft, hoor ik een gezellig geluidje. De koffie pruttelt. Ligt vast ook aan mijn gevorderde leeftijd, dat het geluid een heel beeld tevoorschijn tovert van vroeger. Waar alle nieuwe elektrische apparaten een magie hadden van heb ik me jou daar. Want wij hadden naast de pruttelpot ook een bezem, dweil en mattenklopper, een half elektrische wasmachine en een wringer en later een centrifuge. Dus eigenlijk is dit een geweldig leuke gebeurtenis voor mij . Even onwennig vanwege al het gemak wat wegvalt op zo’n moment. Maar ik pak de draad moeiteloos op. En als het lang gaat duren ook weet ik ook nog wel wat te doen. Voorlopig hoeft er maar weinig. Zo is Festina Lente een eitje. Alles vertraagt.

09.00 uur : De mannen zijn aan hun kopje koffie toe. Pruttelkoffie dus. Hij is wat sterk maar water hebben we gelukkig meteen uit de kraan. Ik hoor ze niet mopperen. Ineens zie ik, tegen half 10 de lamp. Die hoort niet aan te zijn. Een plof in mijn hoofd. Alles wordt weer groot. Met het besef, dat het al voorbij is. Eerlijk gezegd had het langer mogen duren voor mij. Ik droom al van electriciteitsloze zondagen. Eens per maand bv. Oké dan, belangrijke bedrijven als ziekenhuizen uitgezonderd.

Wat wel vreemd is: ik voel me wat mistroostig als ik het koffiepotje weer achter in de kast opberg. Nu is het wéér anders. En ook wéér vreemd. Als de storing begint is het eerst vreemd. Er is iets anders. Alsof ik kan voelen, dat er niets meer door alle kabels in het huis stroomt. Een Electriciteitsstilte. Ik voel een ontspanning in mezelf. Er kan niets, ik hoef dus ook niets.

Wanneer voelde het voor jóu ineens vreemd, anders? Ik vind het leuk als je je verhaal achterlaat . Of als je het me liever vertelt, nodig ik je uit voor een kopje thee of twee. Op een rustige plek in Tilburg met weinig electriciteit . Laat dan een bericht achter en ik neem contact met je op.