Een bijzondere ontmoeting met Anna.
Of: omgaan met (im)perfectie en je interne (al dan niet vrienden- )critici.
Ik had net, bij toeval ,een zogenaamd “twaalfuurtje” gevolgd bij ons in de bibliotheek over FreeWriting. Een feest van herkenning. Ik was laaiend enthousiast ,want ik zag allerlei mogelijkheden voor mezelf om daarmee iets te gaan doen. Mezelf vrijschrijven/schrijven voor anderen…..
En tóen kwam ik Anna tegen! Ik wist dat zij niet zo van schrijven en lezen hield en dat er bij haar dyslectie was vastgesteld . Maar deelde toch mijn enthousiasme met haar .
Een tijdje later bleek dat er iets was blijven hangen van ons gesprek. En toen ik haar vertelde ,dat ik binnenkort weer een Schrijfcafé ging organiseren ,vroeg ze zich af of ze toch eens mee zou moeten doen om te kijken wat het haar zou opleveren.
Ik benoemde een aantal aantrekkelijkheden van FreeWriting:
– Je schrijft vanuit gegeven startzinnen.
– Je schrijft zonder iets te corrigeren.Fouten bestaan dus niet. Kromme zinnen ook niet.
– Je schrijft voor jezelf en deelt alleen dat wat jij wil delen met anderen.
– Alles wat je schrijft is goed
– Je gebruikt een bij jou passende tijdslimiet
– Jij kijkt wat je er verder mee doet. Of niet.
Anna meldde zich aan. En ze was na afloop verbaasd over wat er gebeurde. Hoeveel er uit haar pen was gevloeid .En ook hoe er allemaal interne critici mee hadden gekeken over haar schouder.
In een volgend gesprek vertelde ik haar over een ervaring van mijzelf met het schrijven van opstellen en mijn eindexamen Nederlands Opstel ,lang geleden op de Middelbare School.
Ik was nooit zo goed geweest in opstellen schrijven. Niet omdat ik het niet kon (weet ik nu), maar omdat een behoorlijk aantal interne critici zich er mee bemoeiden. Ze wilden hoge punten scoren. Dus werd er doorlopend naar de woorden en naar de zinnen gekeken . Er werd gediscussieerd over zinslengte, punten en komma’s. Er werd verbeterd dat het een lieve lust was, met als resultaat een saai, weinig zeggend dichtgetimmerd verhaal. Wat niet eens een hoog punt kreeg, want: waar was de passie?
Toen was daar tenslotte mijn eindexamen Nederlands Opstel.
Bij toeval zat er bij de te kiezen titels een droomtitel voor mij bij! Over de toekomst.
De grammaticacritici en de psychologisch en wetenschappelijk onderlegde betweters in mij deden wel mee met dit examen, want het moest goed worden.Maar om de een of andere reden kregen ze geen grip en ik ging helemaal los en aan de haal met de titel: “Televisie ,Venster op de Wereld” . Ik schreef en schreef, me niet bewust van kop of staart en of het verhaal te lang was. Ik vermoed, dat mijn “vrienden” daarvoor zorg hebben gedragen en mij het juiste hebben ingefluisterd . Het opstel had een goede balans. Ik slaagde hiervoor met een 9 ! Wat was ik trots. En vooral: wat had ik er van genoten.
Wat kan FreeWriting Anna , maar ook jou, brengen ?
-ontspanning.
-verbazing over wat er in jou ligt opgeslagen.
-genieten
-even in een andere wereld kunnen vertoeven.
Heb je na het lezen hiervan zin in zo’n schrijfsessie met mij? Stuur me dan een bericht via miek@festinalentehaastjelangzaam.nl en we gaan ermee aan de slag.